मनीषा _manīṣā

मनीषा [ईष्-अङ् ईष; मनस ईषा शकं˚]

1 Desire, wish; यो दुर्जनं वशयितुं तनुते मनीषाम् Bv.1.95.

-2 Intelligence, understanding; अतः साधो$त्र यत् सारं मनुद्धृत्य मनीषया Bhāg. 1.1.11; प्रविभज्य पृथङ्मनीषया स्वगुणं यत्किल तत्करिष्यसि Śi.16. 42.

-3 A thought, idea.

-4 Ved. Hymn, praise.